Om 06.00 uur gaat mijn wekker en onder mijn raam heeft het geluid van de generator plaatsgemaakt voor een haan die wat mij betreft zijn taak echt veel te serieus neemt. Iets verderop hoor ik een man zingen. Beiden stoppen als even later de regen met bakken uit de hemel komt, uit mijn raam kijkend zie ik hoe de onverharde weg langzaam in een modderpoel verandert. Na een koude douche, een gezond ontbijt en een tijd van gebed als team vertrekken we naar de kerk.
De kerk is al aardig gevuld als wij aankomen en we worden enthousiast ontvangen. In de kerk spreek ik een aanwezige voorganger, die later de vertaler blijkt te zijn. Ik vraag hem hoeveel christenen hij denkt dat er zijn in deze stad. Zijn schatting is dat ongeveer 50% van de mensen hier christen zijn. Dat komt overeen met anderen die mij vertellen dat dit een christelijk deel van het land is. De kerk waar we zijn is keurig onderhouden en na een korte opening verschijnen 4 oudere heren op het podium die met prachtige basstemmen een aantal soulachtig-klinkende liederen ten gehore brengen. Vervolgens verschijnt het muziekteam, een koor en een dansgroep. Er volgt een krachtige, enthousiaste en vurige tijd van lofprijs en aanbidding. Ik voel me thuis, de aanwezigheid van God is tastbaar aanwezig, God wordt grootgemaakt en opnieuw ervaar ik dat ook al versta je elkaar niet, de Geest boven taal en cultuur heengaat.
Jan Sjoerd spreekt over het vrijzetten van de kracht van God in je leven door het spreken in nieuwe tongen. Krachtig onderwijs aangevuld met duidelijke voorbeelden van hoe het spreken in nieuwe tongen Gods kracht in je leven openbaar doet komen. Een oproep voor het leren spreken in nieuwe tongen volgt en enkele tientallen mensen stromen naar voren. Na een tijd van gebed zien en horen we hoe mensen in nieuwe tongen gaan spreken. God beantwoordt een prediking van geloof. Paulus schrijft hierover in Galaten 3 als hij vraagt, ‘hebt gij de Geest ontvangen ten gevolge van werken der wet, of van de prediking van het geloof.’(Gal. 3:2 NBG) Het is de prediking van het geloof die maakt dat de Geest van God openbaar komt, iets wat we opnieuw voor onze ogen hebben zien gebeuren.
Tijdens een heerlijke en veel te overvloedige lunch van bami met een gebakken ei zit ik naast de voorganger van de gemeente waar we deze dag de conferentie hebben. Hij vertelt me iets over zijn gemeente, waar hij 26 jaar voorganger van is. Daarnaast is hij de vicevoorzitter, van wat bij ons het VPE is voor het land. Het gebouw waar we nu zitten biedt ruimte voor 1000 mensen en is begonnen met een visioen van God. Ze zijn in 1993 begonnen met de bouw en in 2004 hebben ze het gebouw geopend. Gebouwd als er geld was, gebeden en op God vertrouwd. Hij vertelt dat hij 1 keer heeft meegemaakt dat de overheid hem geschreven heeft dat hij binnen 3 dagen het kruis wat bovenop zijn kerk staat diende te verwijderen. Ze zijn vervolgens een gebedsketting van 3 dagen en 3 nachten als gemeente ingegaan. Na die drie dagen en tot op de dag vandaag heeft hij niets meer hierover gehoord. Wat mij opvalt in zijn verhalen is dat ze handelen als Gods spreekt, of als ze in nood zitten ze in gebed gaan. Ik vraag hem waar de ruimte voor dient waar we zitten te lunchen. Hij vertelt dat dit de plaats is waar ze elke ochtend met 65 mensen die voltijds voor de bediening van de gemeente werken bij elkaar komen voor ochtenddevotie voordat de dag begint. Aan de bediening van de gemeente is onder andere een weeshuis, een lagere school en een trainingsschool verbonden. Daarnaast hebben ze diverse gemeenten in de omgeving gesticht. De gemeente wordt op zondag door rond de 700 bezoekers bezocht en hij geeft aan dat ze daarmee wel een van de grootste in de stad zijn. De lofprijs en aanbidding doet niet onder voor een charismatische gemeente in Nederland. Onder ons stijgt muziek omhoog en het is tijd om verder te gaan. Ik spreek vanmiddag over de wet van geloof en het belang om te leren leven in harmonie daarmee. Tijdens de tijd van bediening komen enkele tientallen mensen naar voren we zien opnieuw hoe God mensen aanraakt. Een korte pauze volgt als Mattheus het vervolgens overneemt en met een inspirerende boodschap wat tijd van bediening voor genezing inluidt. Als hij na afloop daarvan vraagt wie daadwerkelijk ook ervaart een genezing van God ontvangen te hebben gaan een aantal handen de lucht in.
Terwijl Mattheus, Jan Sjoerd en ik bij de gemeente blijven, gaat de rest van het team op outreach naar 2 weeshuizen. Twee van de teamleden delen hieronder hoe ze dit ervaren hebben.
We zijn erg geraakt door de weeskinderen die we hebben ontmoet in deze stad. Het zijn stuk voor stuk schatjes. Toen we bij ze waren merkten we in de geest een enorm verdriet. Veel van de kinderen keken bedroefd uit hun ogen. Ze zongen een lied over ouderloos zijn, maar een Vader hebben in de hemel die van ze houdt. Tijdens dit lied vielen er vele tranen zowel bij kinderen als bij teamleden. We hebben met hen gebeden. Je zag gewoon dat de kinderen weer hoop in hun ogen kregen. We hebben met hen mogen delen dat God een speciaal plekje in Zijn hart heeft voor elk weeskind. We hebben knuffels uitgedeeld, schriftjes, pennen, ballonnen enz. Het was bijzonder te zien hoe blij ze waren met onze eenvoudige spulletjes. Ook oudere kinderen waren blij met hun knuffels. Nadat we hadden laten zien hoe een ballon werkt (!) was er dikke pret en werd er veel gelachen. Het was wederzijds een bijzondere en bemoedigende ervaring.
Teamlid 2:
Ik zat bij de andere groep, wij zijn naar een echtpaar gegaan welke samen 14 kinderen opvangt. Deze kinderen zijn geheel of gedeeltelijk wees. Soms is de vader overleden en de moeder hertrouwd en heeft zij het kind op moeten geven omdat deze niet meer ‘past’ binnen het nieuwe gezin. Naast de 14 weeskinderen heeft het stel nog 2 eigen kinderen. Zij krijgen steun vanuit de gemeenschap en ervaren steun bij het verzorgen van de kinderen van de studenten van de Bijbelschool. Hier worden 14 jongeren gedurende 3 jaar opgeleid om het zendingsveld in te gaan. We werden warm ontvangen door de (wees)kinderen en de Bijbelschool studenten. Na een korte introductie van de vader/pastor hebben de kinderen een liedje voor ons gezongen. We werden ontvangen in de Bijbelschool. Deze staat tegenover het weeshuis op een stuk land van ongeveer 10 bij 10 meter. Men houdt zich in leven door het verbouwen van groente en fruit en heeft in de tuin een koe en een varken staan. Momenteel zijn de tijden zwaar omdat het veel heeft geregend waardoor de gewassen niet of nauwelijks uit zijn gekomen.
We hebben onszelf voorgesteld en ook wat liedjes gezongen, tot groot vermaak van de kinderen. Nadat we voor de kinderen gebeden hebben zijn we naar het weeshuis aan de overkant gegaan waar we een kopje thee kregen, cadeautjes hebben uitgedeeld en een spelletje met de kinderen hebben gespeeld. We hadden nog beloofd om terug te gaan naar de Bijbelschool om daar met de studenten te bidden. Nadat we dat gedaan hadden was het alweer tijd om weg te gaan. Na een avontuurlijke rit in de tuktuk langs onverharde, modderige paadjes kwamen we weer terug in het hotel. Hetgeen mij het meeste is bijgebleven van dit bezoek is de eenvoudige manier van leven en daarin de grote afhankelijkheid en het vertrouwen in God. Een stel wat oprecht wezen opvangt en discipelen toerust terwijl ze zelf zo weinig hebben, bewonderenswaardig!
Als we na het avondeten weer terugkeren naar de kerk is de lofprijs net gestart. De zaal loopt langzaam vol en nu ongeveer een half uur zit deze bomvol, wat betekent dat er zo’n kleine 1000 mensen aanwezig zijn, gekomen ondanks de aanhoudend stromende regen. Mattheus spreekt zeer krachtig over een leven vanuit geloof en daagt de toehoorders uit om hun ogen voortdurend op Jezus gericht te houden in elke situatie in hun leven. Als de tijd van bediening begint is er speciaal tijd van gebed voor de jongeren tussen de 10 en 20 jaar oud. Net als tijdens het grote festival in Yangon stromen nu opnieuw jongeren naar voren. Er is een diep verlangen naar God. De Heilige Geest is tastbaar aanwezig. De jongeren knielen en het is opnieuw indrukwekkend om te zien hoe jongeren door de Heilige Geest worden aangeraakt. Een flink aantal huilen, anderen hebben hun hoofd gebogen in uiting van ontzag voor God. Een jonge generatie waarvoor gebeden wordt dat ze in vuur en vlam worden gezet door het vuur van de Heilige Geest. De avond eindigt met een tijd van aanbidding waarin we God danken voor wat Hij vandaag heeft gedaan te midden van deze mensen.
Dankbaar gaan we terug naar ons hotel.
Daniel Renger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten