TRIN - Vandaag is de laatste dag van de conferentie. Opnieuw zijn duizenden gekomen om God te ontmoeten, hongerig en dorstend naar Zijn aanraking in hun leven. Ik spreek met een jeugdleider die zegt een visioen gehad te hebben met betrekking tot deze conferentie. In dat visioen zag hij dat deze conferentie een teken van God was voor deze natie. Opnieuw hoor ik hem vertellen, wat de andere leiders mij ook vertelden, dat de conferentie geleid heeft tot een eenheid en samenwerking onder de denominaties zoals men nog niet heeft meegemaakt. Met name het woord eenheid komt veel terug. Geregeld citeert men Psalm 133, hoe lieflijk is het als broeders tesamen wonen. De psalm is een belofte van wat God doet als er eenheid is. Een verlangen wat ik proef en ervaar bij iedereen die ik spreek, is dat God dit land bezoekt met kracht, met liefde en met een krachtige opwekking!
Na een krachtige prediking van Jan Sjoerd Pasterkamp over de omwisseling aan het kruis, komen er een zestal mensen het podium op om te getuigen van genezing die ze gisteren ontvangen hebben.
De 1e man vertelt dat hij gedurende 12 jaar doof is aan beide oren, maar dat hij na het gebed van gisteren volledig zijn gehoor heeft terug ontvangen. De volgende, een vrouw vertelt hoe ze al lange tijd met pijn in haar organen en in haar ogen loopt, maar dat ze na gisteren volledig pijn vrij is. Een ander deelt dat de kniepijn die al lange tijd aanwezig was, verdwenen is. Een volgende vrouw deelt hoe ze geen traanvocht heeft en dagelijks moest druppelen, huilen was voor haar onmogelijk. Gisteren is dit hersteld in haar ogen, ze heeft geen oogdruppels meer nodig en heeft voor het eerst in jaren kunnen huilen, tranen van vreugde, voor dit scheppende wonder van God in haar leven. Daarna volgt een vrouw die getuigt dat ze met ernstige pijn in haar benen en knieën liep, wat volledig verdwenen is en dansend loopt ze over het podium. Als laatste komt een vrouw het podium op die getuigt dat ze een hartaanval heeft gehad en dat ze daarna nauwelijks meer energie had om iets te doen. Ze getuigt hoe na het gebed van gisteren haar energie is teruggekeerd. God is een God van wonderen en uit de mond van hen die zelf genezen zijn horen we deze getuigenissen voor aanschouwen van de duizenden die aanwezig zijn. God werkt vandaag nog steeds wonderen, dat is een diepe overtuiging die wij gisteren en vandaag met onze eigen ogen en oren hebben gezien en gehoord! Alleen God wordt hierdoor verheerlijkt en wij kunnen alleen maar dankbaar zijn!
Tijdens de lunch werd de directeur van interreligieuze zaken geïnterviewd. Deze organisatie, een NGO in dit land, probeert de dialoog tussen de diverse religies te bevorderen. Hijzelf gaf aan een moslim te zijn. Op mijn vraag wat hem dan op dit festival bracht, reageerde hij heel enthousiast dat wat hem betreft het uniek is wat hier gebeurt. Nog niet eerder was het mogelijk geweest om zo een groot event te organiseren vanuit religie en hij zag dit als een doorbraak voor God in deze natie. Hoewel ik vermoed dat hij zich niet bewust is van Jezus als Koning gaf hij een zeer positiefgetuigenis over het festival. Hij complimenteerde de organisatie met de wijze waarop het was opgezet en de strategie die was gebruikt om een event te organiseren met topartiesten uit het land en ondertussen Jezus te prediken. Op mijn vraag wat hij ervan vond dat de regering dit goedkeurde, reageerde hij dat dit naar zijn weten nog nooit was gebeurt en hij hoopte dat dit de weg zou banen voor veel meer van dit soort festivals.
Terwijl ik dit schrijf komen de christelijke artiesten aan ons voorbij. Vele jongeren staan vlak voor het podium om deze artiesten van zo dichtbij mogelijk te kunnen filmen. En hoewel ik er niets van versta, is wel duidelijk dat de kwaliteit hoog ligt, de muziek is prachtig en de stemmen geweldig.
Gisteren namen we een interview afmet de mensen van de landelijke televisie. De jongen die ik sprak was boeddhist. Op mijn vraag hoe het festival op hem overkwam, reageerde hij dat hij nog nooit zoveel christenen bij elkaar had gezien en diep onder de indruk was van de liefde die hij tegenkwam. Ook de boeddhistische tourgids van de bus, die ik daarnaar vroeg, was heel blij met het festival en vond het geweldig dat christenen op deze manier een festival konden organiseren. Het is geweldig te zien dat zowel een moslim als boeddhisten enthousiast zijn over wat er hier gebeurt!
Voordat Philip Mantofa spreekt toont hij een film van één van zijn campagnes waar duizenden bij aanwezig zijn. Op het podium komt een vrouw die 2 jaar daarvoor een hersenbloeding heeft gehad en sindsdien niet meer kon praten. Voor al die mensen leest zij hardop en onder tranen Jesaja 53:1-6, waar staat dat Jezus’ striemen ons genezing hebben gebracht. Een andere vrouw van 31 jaar komt het podium oplopen. Onder tranen getuigt ze hoe ze op jonge leeftijd ziek geworden is daarna niet meer kon lopen, en zich op handen en knieën diende voort te bewegen. Nu loopt ze door de wonderwerkende kracht van God. Als laatste komt er een man met een matras in zijn hand het podium op en getuigt dat hij niet meer kon lopen en op een matras gebracht was. Maar nu loopt hij met matras en al het podium af. God is geneesheer, vandaag en zoals Jezus 2000 jaar geleden sprak, neem uw bed op en wandel, zagen we ditzelfde getuigenis op film voor onze ogen aan ons voorbijkomen.
Wat is de kracht van wonderen? Ze tonen Gods kracht en bouwen geloof in het hart van hen die ze zien en horen. Ze scheppen ruimte zodat Gods kracht zich opnieuw kan openbaren. Wat zou het geweldig zijn dat in de kerken van Nederland het gewoon zal zijn, dat wonderen en tekenen deel uit maken van de samenkomsten. Wonderen die God verheerlijken, mensen hoop en leven geven en aantonen dat God leeft en krachtig beweegt over de aarde op dit moment en ook in Nederland. Paulus is duidelijk: Gods Koninkrijk is niet een koninkrijk van woorden maar van kracht! Gods wonderwerkende kracht.
De conferentie loopt bijna ten einde. Het is duidelijk dat God aanwezig is en het enthousiasme is groot, via vertalers horen we dat men besloten heeft om volgend jaar opnieuw een soortgelijk event te organiseren. Deze keer zullen de lokale kerken het geheel zelf gaan dragen. Wat hier begonnen is zal dan ook een vervolg krijgen. Philip Mantofa vraagt de zaal te gaan staan en na een prediking over de persoon van de . Hand in hand zingen we met elkaar “Heilige Geest, wees welkom in dit huis”. Uit duizenden monden klinkt het en zwelt het lied aan. Een gevoel alsof een krachtige elektrische lading de zaal vervult omringt ons. Op het podium zien we hoe links en rechts de zangers neergaan onder de kracht van Gods Geest. Van de tribunes klinkt luid gehuil, vlak vooraan gaat nog een rij mensen onder de kracht van de Heilige Geest naar de grond. De atmosfeer is vol van Gods aanwezigheid. Wat een reële en krachtige God is Hij. Als Mattheus vervolgens een oproep doet voor iedereen die tussen de 10 en 20 jaar oud is om naar voren te komen, stroomt het voor het podium vol met jonge mensen. De rijen tellend, komen er rond de 900 jongeren bij het podium staan. Hand in hand strekken ze zich uit naar een aanraking van God. De honger is zichtbaar, wij staan er als team omheen en zien het verlangen in de gezichten. Dan alsof een windvlaag over de groep gaat gaan bijna alle jongeren neer onder de kracht van God. Een gevoel van diep ontzag en eer daalt neer over het auditorium. God is tastbaar aanwezig. Als na een tijd de jongeren weer opstaan, wordt er feest gevierd. De stoelen gaan aan de kant en vloer vult zich met dansende mensen.
De dag loopt ten einde, het feest is voorbij. God is grootgemaakt. De kerk is gigantisch opgebouwd. Alle eer aan God! Morgen (maandag) vertrekken we naar het noorden van Myanmar voor een conferentie en outreaches. Waarschijnlijk is daar geen internet beschikbaar, dus zal de blog van de komende dagen even op zich laten wachten.
Daniel Renger
www.trin.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten