Deel 1: Arise en Shine
TRIN - Op dinsdagmiddag 17.00 u ontmoetten we elkaar als Nederlands team, aangevuld met een jonge vrouw uit Noorwegen op Schiphol. Voor een aantal was het de 3e keer en voor anderen de 1e keer. Een lange reis lag voor ons, een reis, die nu terugkijkend bijzonder goed is verlopen. Na een lange vlucht kwamen we aan in het land van bestemming. Toen we eenmaal door de douane waren kwamen we tot de ontdekking dat voor een deel van de groep de bagage was achtergebleven in Frankfurt. Vandaag (donderdag) is deze aangekomen.
We werden heel hartelijk en warm welkom geheten door het organiserende comité en in een open truck naar ons hotel gebracht. De warmte viel als een lichte warme en vochtige deken om ons heen. Het straatbeeld wordt bepaald door auto’s die in Nederland in de jaren 60 rondreden. Oude bussen vol met mensen haasten zich door de straten. Oversteken is op basis van links en rechts kijken, en zorgen dat je dat blijft doen, omdat auto’s niet stoppen. Zelfs als je op een zebra loopt wordt er gerust doorgereden. De gebouwen zijn vervallen en overal op straat zie je kleine kraampjes waar mensen proberen een stukje inkomen te verdienen.
Het hotel waar we verblijven is uitstekend. Airconditioning en schone kamers, en ’s ochtends een heerlijk ontbijt maken veel goed van de warmte overdag. De 1e avond zijn we uit eten geweest in een restaurant genaamd de ‘golden duck’. Het eten is er heerlijk en ons eerste maaltje van kip en rijst had veel weg van het eten wat je krijgt in een Nederlandse chinees. Na een heerlijke nacht zijn we ’s ochtends als team voor een 1e ontmoeting bij elkaar gekomen. De voorzitter van het organiserende comité heette ons hartelijk welkom en samen hebben we tijd genomen om de dagen die voor ons liggen aan God op te dragen.
In taxi’s werden we vervolgens de stad in gereden naar de kerk waar de voorgangersconferentie zou plaatsvinden. Voor een flatgebouw werden we afgezet en waar je verwacht een kerk gebouw te zien, wordt je meegenomen via een oud en vervallen trappenhuis naar de 8e verdieping van het gebouw. Tot onze verrassing waren 2 verdiepingen in gebruik door de gemeente. De 9e verdieping was omgebouwd tot kerkzaal waar een paar honderd mensen konden zijn. Als we deze ruimte binnenlopen staat er een groep van enkele tientallen leiders enthousiast God te aanbidden, de aanwezigheid van God is tastbaar aanwezig, en onmiddellijk ervaar je dat Gods Geest taal en cultuur overbrugt. We hebben een geweldige dag gehad met elkaar. Daniel Renger heeft achtereenvolgens gesproken over het belang van leiders om te leven van een diepe intieme wandel met God, leven in vrijheid, vrij van angst en intimidatie als leiders, leven vanuit het vaderhart van God om een vader te zijn voor de groep die je leidt. De aanwezige leiders toonden een enorme openheid en honger naar God en werden door God aangeraakt tijdens de tijden van gebed en bediening die volgden na elk moment van toerusting.
Voldaan vertrokken we na afloop van deze dag naar het hotel. Ondertussen was vanuit Indonesië Philip Mantofa met een team van 20 leiders aangekomen. Hij en Mattheus zijn de hoofdsprekers op de conferentie. Na een ontmoeting en tijd van gebed met het Indonesische team zijn we in de bus gestapt en richting het nationaal stadium gereden. Wat een indrukwekkend gebouw is dat. De voorbereidingen waren in volle gang. Hier zijn we voor gekomen. Een uniek festival in een natie die God nodig heeft.
Als je praat met leden van het organiserend comité dan hoor je dat de verwachtingen hoog gespannen zijn. Iedereen is duidelijk dat dit een heel unieke gebeurtenis is in dit land die nog nooit heeft plaatsgevonden. Voor het eerst in de geschiedenis van dit land is er toestemming verkregen voor een groot christelijk festival als deze. Voor het eerst is via televisie en kranten op positieve wijze aandacht wordt gegeven aan iets wat christenen doen. Nog nooit eerder is er een event geweest als deze waarbij alle denominaties uit het land de handen in elkaar hebben geslagen om dit gestalte te geven. 2 ministers zullen op de 1e dag aanwezig zijn om de conferentie mee te openen.
In de bus op weg naar de conferentie worden we begeleid door een gids die boeddhist is. Het 1e wat hij ons verteld is dat hij zo blij is met dit event en dat het uniek is dat de regering toestemming heeft gegeven aan christenen om zo openlijk zo’n grote gebeurtenis te organiseren.
Als je met leiders buiten het organiserend comité praat hoor je dezelfde hoop en verwachting. God is iets aan het doen in deze natie. Men voelt de verandering, de openheid die aan het komen is. Vandaag is de 1e dag. Een koor van 500 mensen staat klaar en de zaal stroomt langzaam vol met mensen jong en oud, hongerig en verlangend naar God.
De aanbidding start, en wauw! wat kunnen deze mensen God aanbidden. Enthousiast, vol passie en overgave wisselt het ene lied het andere af. De aanwezigheid van God daalt neer in de ruimte, de conferentie is gestart: Arise and Shine!
Als team ontmoeten we de minister van ‘national races affairs’ die een vervolgens met een zeer indrukkend spontane staande ovatie op het podium wordt verwelkomd. Zijn toespraak in de taal van het land is voor ons als team niet te volgen, maar uit de vertaling die we hier en daar krijgen wordt duidelijk dat hij verwoord dat dit een unieke gebeurtenis is voor zijn natie die hier plaatsvindt.
Mattheus spreekt vervolgens heel krachtig over het thema van de conferentie en doet een oproep om vrij te komen van angst. Honderden stromen naar voren, vallen op hun knieen, wat een ongelooflijke overgave en honger naar God wordt zichtbaar!
’s Middags komt de 2e minister en legt namens de regering een verklaring af. Openlijk spreekt hij over vrijheid van godsdienst. De verklaring geeft hij ons na afloop en wij zullen hem vertalen.
Het comité verteld ons dat er 22 journalisten gedurende de conferentie aanwezig zullen zijn en dat ook de landelijke tv opnames zal komen maken.
De sfeer in het team is bijzonder goed, er is een enorm verlangen om mee te bewegen met dat wat de Heilige Geest wil doen in de dagen die voor ons liggen. Ook outreaches naar weeshuizen staan op het programma en ook daar verwachten we dat God het team zal gebruiken om een zegen te zijn.
Tijdens het middagprogramma ‘gaat het dak eraf’, honderden dansende mensen, aanbidding vol overgave. Tijdens de tijd van bediening na de boodschap van Philip worden getuigen een aantal mensen op het podium dat God hen van doofheid heeft genezen. Ter plekke vindt de controle plaats en wordt duidelijk dat het wonder werkelijk heeft plaatsgevonden. De kracht van God is manifest aanwezig en als Mattheus het daarna overneemt en een krachtige bekeringsoproep doet stroomt het vol voor het podium en ruim 600 mensen geven deze 1e middag hun leven aan Jezus.De dag komt ten einde, de zaal stroomt leeg, een moe maar voldaan team van Nederlanders en Indonesiërs stapt in de bus, op weg naar het diner en daarna een welverdiende nachtrust…
Bedankt voor de gebeden en tot de volgende blog….
Daniel Renger
www.trin.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten