Door Martijn Potters
TRIN - Eind november zijn we met een groep van 22 mensen naar Myanmar afgereisd om daar een pastorsconferentie en een
muziekfestival te houden. Tijdens deze reis zijn er ook outreaches geweest met verschillende teams. Namens Project Held heb ik samen met een klein team het WIN Myanmar Children Home bezocht, dat gesponsord wordt door Project Held. In het team zaten ook sponsorouders van een aantal weeskinderen, die, net als ik, hun sponsorkind daar voor het eerst hebben ontmoet.
Na een flinke rit over hobbelwegen door een van de buurtschappen van Yangon, bij een temperatuur van zo’n 34 graden, arriveerden we bij het weeshuis. We werden hartelijk ontvangen door de leiding en de kinderen die ons buiten al stonden op te wachten. Het is geweldig alle gezichten in het echt te zien die je alleen maar van foto’s kent. Nadat we wat water kregen, volgde een dankgebed en werden de sponsorouders na een korte introductie voorgesteld aan de sponsorkinderen.
Het is eigenlijk onbeschrijfelijk hoe het is om je sponsorkind te ontmoeten. Je houdt van hem of haar, je bidt, je schrijft brieven, hebt een foto aan de muur en dan ineens sta je oog in oog met elkaar. Het is emotioneel, spannend en geweldig mooi. Er werd geknuffeld, gepraat en gespeeld. Er werden foto’s bekeken en de kinderen gaven een rondleiding door het huis. Het is eigenlijk net alsof je bij familie in een ander land op bezoek bent.
Ik had ook twee brieven van sponsorouders in Nederland bij me, die ik aan hun sponsorkinderen heb gegeven. Er zaten foto’s bij en die werden aandachtig door de kinderen bestudeerd. Ze waren er erg blij mee!
Voordat we vertrokken naar Myanmar, hebben we voor alle kinderen een sponsor kunnen vinden! In Myanmar kon ik dan ook vertellen dat iedereen een sponsor heeft.
Met alle kinderen werd geknuffeld, gespeeld en gelachen; elk kind kreeg aandacht. Ook werden er cadeautjes uitgedeeld die zijn meegenomen vanuit Nederland. Toen was het helaas tijd om weer te vertrekken. Gelukkig zagen we de kinderen een paar dagen later ook nog op het muziekfestival. Daar hadden we genoeg tijd om met ze te spelen en plezier te maken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten